Eindelijk internet in Spanje

Maandag 6 september
Vanaf de camping beginnen we de ag met een pittige klim (lekker voor onze koude spieren) Boven aangekomen moeten wel voor een korte tijd onze regenjasjes aan. Verder daalt de weg vrij constant (toch wel prettig voor een keer) Vandaag rijden we de wijnstreek in. Zover we kunnen kijken zien we wijnranken. Onze lunch gebruiken we in Montabon nabij een heel oud, maar goed onderhouden kerkje. In het gastenboek schrijven we onze namen in. We vanaf een picknickbank uitzicht op een bijzonder chateau, gelegen op een kleine heuvel met uitzicht op de velden met wijnranken. Vervolgen onze weg met een steile klim naar Saint Emilion, een vestingstadje, mar ook beroemd om zijn wijngaarden. Heel toeristisch ! We rijden het stadje door op oude kassetjes en tegen het verkeer in . Op het laatste gedeelte van onze dagtocht wordt Leo door een groot zwart insect gestoken, waarna zijn hand vrij snel opzwelt en erg pijnlijk wordt. In Cadillac, onze overnachtingplaats, worden we ook verwelkomt door Cor en Hetty (neef van Kees) Omdat de camping dicht is (al weer) blijven we staan aan de rivier de Garonne. Onze dagafstand was vandaag 105 km, gereden in 4.46 uur met een gem. van 22.1 km en een enkele helling van 7% Een bijzonderheid was, dat op de rivier met veel lawaai een vloedgolf landinwaarts plaats vond (ondanks dat de zee bij Bordeaux toch zo’n 50 km van ons verwijderd is) Na deze golf en stijging van het water voer een schip langs ons met aan boord een vleugel van de Airbus 380 voor de fabriek in Toulouse (ongeveer 100 km verder) ‘s morgens toen het weer vloed was zagen we het schip terugkeren.
Dinsdag 7 september
Heel de nacht regen gehad. We spreken af om een uurtje later weg te gaan (opklaringen voorspeld) Via de brug over de Garonne duiken we het bos van Les Landes in, kilometers lange rechte wegen door dennenbossen met al vergelende varens. Heel wat anders dan wat we toen nu toe gezien hebben, maar het gaat wel vervelen. Gelukkig is de wegconditie wel afwisselend, goed asfalt, ruw asfalt, bruin grind en zwart grind, maar Leo houdt het tempo hoog, 25 km p/u We lunchen in Moustey (een van de weinige dorpen die we zien) Voor het mooie bijzondere kerkje staat en granieten zuil met de tekst “Santiago 1000 km” , ook staat er een infobord met routebeschrijving naar ons einddoel. Ondertussen gaat het met de hand van Leo niet goed (heel dik en pijnlijk) We besluiten om eerder te stoppen en naar een dokter te gaan. Onze eindbestemming Labouheyre bereiken we na 3.36 uur, met een gemiddelde van 24,7 km en een totale afstand van 82 km. In het dorp gaan we gezamenlijk naar de plattelandsdokter om met ons gebrekkige Frans duidelijk te kunnen maken wat er aan de hand is. Na onderzoek en een bezoek aan de apotheker strijken we neer op een parkeerplaats voor een gesloten camping. ’s Avonds ontvangen we nog bezoek van een Nederlands-echtpaar Joke en Theo uit Noordwijkerhout (Santiagogangers ) met een tentje, die we ook de vorige dag ontmoet hebben. (Leo had trouwens weer eens een lekke band, gelukkig nu pas op de camping. Hij heeft zijn buitenbandje nu eindelijk vervangen door een betere kwaliteit en zelfs in de kleur van zijn fiets)
Woensdag 8 september
Vannacht echte storm in de camper meegemaakt, zal wat worden met fietsen. Gelukkig blijkt de wind ons gunstig gestemd als we vertrekken, alleen het regenjasje gaat de hele dag aan en uit, om gek van te worden. Onderweg zien we nu meer wandelaars richting Santiago, met een jong NL-stel (broer en zus) rijden/lopen we een tijdje op, zij zijn gestart in Parijs en lopen elke dag 25 km. We vervolgen daarna onze weg nog steeds over recht wegen door uitgestrekte bossen. Af en toe een dorpje met een bord “Route Tours-Santiago de Compostella” en en granietsteen met “Santiago 895 km” Na Dax nemen we nog twee venijnige klimmetjes, beide van zo’n 2 km met 7%. Voor we naar beneden rijden naar onze eindbestemming Peyrehorade, zien we in de verte de Pyreneeën liggen (ons doel voor de volgende dag) Na wat omzwervingen vinden we uiteindelijk de boerencamping. (hier worden kiwi’s verbouwd) Het was een vrij makkelijke tocht van toch weer 111 km in 5.13 uur (tijd verloren met kletsen onderweg).
Donderdag 9 september
Op naar de voet van de Pyreneeën, het is zo’n 71 km naar St. Jean Pied de Pord, dat moet te doen zijn. Via een omweg bereiken we de hoofdroute en stoppen even bij een 12e eeuwse kerk in Sorge de L’Abbaije. Binnen liggen resten van mozaïeken (nooit eerder gezien in een kerk) We vervolgen onze tocht via een groen heuvellandschap wat al snel bergachtig vormen aanneemt. Ook de klimmetjes worden pittiger, 500m van 9% en later via de autoweg diverse hellingen. Af en toe schieten we een zijweg in, via boerenlandweggetjes , om later weer op de autoweg uit te komen. Dit doen zelfs nog bij het binnenkomen in St. Jean Pied de Pord, hier moeten we op de pedalen gaan staan om de 50 meter van 13% te kunnen nemen. Helaas heeft het weer niet meegezeten, het waren nu flinke heftige buien. Aan het eind van de middag maken we gezamenlijk een rondgang door het vestingstadje. We zien heel veel Santiagogangers en ook veel particulieren adressen om te kunnen overnachten (aangegeven door een schelp) Voor het informatiebureau staan de wandelaars en enkele fietsers zelfs buiten in de rij. Morgen breekt de dag aan dat het echte klimwerk gaat beginnen.

:SMS update:: 11 september 2010 :
Spanje berceo. Zoek maar op waar dat ligt .Het is 1704 km van ons begin punt. Nog 700 te gaan... En 2 bergen van 1600 meter hoog te gaan. Dus er komen nog zware dagen aan. Het was vandaag 30 graden hebben 116 km gereden en onze topsnelheid was 66 km per uur. Leo had weer een lekke band achter dit keer. De zoveelste ..... Voor de persoon die raad hoeveel lekke banden leo heeft deze trip.hebben wij een leuke verrassing in petto. Opgeven via de site